در محضر فرزانگان
احمد بن محمد اردبيلى (معروف به مقدس اردبيلى ) در شهر اردبيل و در عصر صفويه ديده به جهان گشود.
وى پس از كسب تحصيلات ابتدايى، به قصد تحصيلات عاليه، به نجف اشرف مهاجرت كرد و با بهره گيرى از فضاى علمى و معنوى نجف، مجاورت آن خاك اقدس را پذيرفت و على رغم دعوت‌هاى مكرر از سوى امرا و حكام صفوى، تدريس و تدرس را بر استفاده از مزاياى اجتماعى و سياسى ايران ترجيح داد. وي پس از شهيد ثانى، مرجعيت و رياست تامه شيعه را در نجف بر عهده داشت.
علماى بسيارى همچون صاحب معالم، صاحب مدارك، ملا عبداللّه شوشترى از محضر ايشان استفاده کرده‌اند.
تأليفات وي عبارتند از:
1- زبدة البيان فى آيات احكام القرآن.
2- مجمع الفائدة و البرهان فى شرح ارشاد الاذهان علامه حلى.
3- حديقة الشيعه در تفصيل احوال پيامبر(ص) و ائمه(ع).
و....
در كتاب انوار نعمانيه سيد نعمت‌ا... جزائرى، و در روضات الجنات، حوادث و قضاياى حيرت انگيزى از آن عالم ربانى نقل كرده‌اند كه صدور چنين اعمال و كرامات از دارندگان چنين ارواح وارسته و پاك با آن همه اخلاص و پاكى، هيچ نوع شگفتى ندارد.
در ارتباط با رفع گرفتارى يك مسلمان نيازمند كه از ترس شاه عباس به حرم مطهر امير المؤمنين على(ع) پناهنده شده و متوسل به آن عالم ربانى گرديده بود، ايشان نامه اى به اين مضمون به شاه عباس نوشت: بانى ملك عاريت، عباس بداند اگرچه اين مرد اول ظالم بود و اكنون مظلوم مى‌نمايد، چنانچه از تقصير او بگذرى، شايد كه حق تعالى از پاره اى از تقصيرات تو بگذرد.
بنده شاه ولايت، احمد اردبيلى.
شاه عباس در پاسخ نامه اين چنين نوشت:
به عرض مى‌رساند عباس خدماتى كه فرموده بوديد، به جان منت داشته به تقديم رسانيد، اميد كه اين محب را از دعاى خير فراموش نكنند.
كلب آستان على، عباس.
او پس از عمرى تلاش و كوشش در راه اسلام و معنويت، سرانجام در ماه صفر سال 993 ه. ق در نجف اشرف به رحمت ايزدى پيوست و در جوار قبر مولى على(ع) در ايوان طلا سمت راست ورودى حرم مدفون گرديده است.
وى پس از كسب تحصيلات ابتدايى، به قصد تحصيلات عاليه، به نجف اشرف مهاجرت كرد و با بهره گيرى از فضاى علمى و معنوى نجف، مجاورت آن خاك اقدس را پذيرفت و على رغم دعوت‌هاى مكرر از سوى امرا و حكام صفوى، تدريس و تدرس را بر استفاده از مزاياى اجتماعى و سياسى ايران ترجيح داد. وي پس از شهيد ثانى، مرجعيت و رياست تامه شيعه را در نجف بر عهده داشت.
علماى بسيارى همچون صاحب معالم، صاحب مدارك، ملا عبداللّه شوشترى از محضر ايشان استفاده کرده‌اند.
تأليفات وي عبارتند از:
1- زبدة البيان فى آيات احكام القرآن.
2- مجمع الفائدة و البرهان فى شرح ارشاد الاذهان علامه حلى.
3- حديقة الشيعه در تفصيل احوال پيامبر(ص) و ائمه(ع).
و....
در كتاب انوار نعمانيه سيد نعمت‌ا... جزائرى، و در روضات الجنات، حوادث و قضاياى حيرت انگيزى از آن عالم ربانى نقل كرده‌اند كه صدور چنين اعمال و كرامات از دارندگان چنين ارواح وارسته و پاك با آن همه اخلاص و پاكى، هيچ نوع شگفتى ندارد.
در ارتباط با رفع گرفتارى يك مسلمان نيازمند كه از ترس شاه عباس به حرم مطهر امير المؤمنين على(ع) پناهنده شده و متوسل به آن عالم ربانى گرديده بود، ايشان نامه اى به اين مضمون به شاه عباس نوشت: بانى ملك عاريت، عباس بداند اگرچه اين مرد اول ظالم بود و اكنون مظلوم مى‌نمايد، چنانچه از تقصير او بگذرى، شايد كه حق تعالى از پاره اى از تقصيرات تو بگذرد.
بنده شاه ولايت، احمد اردبيلى.
شاه عباس در پاسخ نامه اين چنين نوشت:
به عرض مى‌رساند عباس خدماتى كه فرموده بوديد، به جان منت داشته به تقديم رسانيد، اميد كه اين محب را از دعاى خير فراموش نكنند.
كلب آستان على، عباس.
او پس از عمرى تلاش و كوشش در راه اسلام و معنويت، سرانجام در ماه صفر سال 993 ه. ق در نجف اشرف به رحمت ايزدى پيوست و در جوار قبر مولى على(ع) در ايوان طلا سمت راست ورودى حرم مدفون گرديده است.
+ نوشته شده در یکشنبه ۳ مهر ۱۳۹۰ ساعت توسط سیدطاهــر جزایری
|