گريه امام صادق(ع) براي مظلوميت سيد الشهدا(ع)
گريه امام صادق(ع) براي مظلوميت سيد الشهدا(ع)
يكي از جنايات منصور دوانيقي اين بود كه به فرماندار مدينه دستور داد خانه امام صادق(ع) را آتش بزند. او اطاعت كرد و خانه آن حضرت را آتش زد. زن و فرزندان و اعضاي خانه مضطرب و پريشان خاطر شدند و ناله و شيون سر دادند؛ اما امام(ع) آتش را خاموش كرد و افراد خانواده را تسكين داد و آرام كرد. فرداي آن روز يكي از شيعيان به ديدار آن حضرت(ع) رفت و او را گريان و اندوهناك ديد؛ وقتي علت آن را جويا شد امام صادق(ع) فرمود: «وقتي خانه آتش گرفت، زنان و دختران پريشان شدند و از اين اتاق به آن اتاق ميگريختند، در حالي كه من در كنار آنان بودم و آتش را خاموش ميكردم، اما با ديدن اين صحنه، به ياد زنان و كودكان جدم حسين(ع) در روز عاشورا افتادم كه مورد هجوم دشمن قرار گرفته بودند و دشمن فرياد ميزد: خانه ظالمان را بسوزانيد.»
مأساه` الحسين، ص 118
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱ دی ۱۳۹۰ ساعت توسط سیدطاهــر جزایری
|