زيارت نامه اي است كه به امام زمان عليه السلام نسبت داده شده است . مضامين بلند و نيز تاييد برخي از علماي شيعه، اين نسبت را تقويت مي كند . (1) اگر چه برخي نيز به انتساب آن به حضرت ولي عصر عليه السلام ترديد كرده، آن را از تاليفات سيد مرتضي دانسته اند . (2)

و ممكن است گفته شود: اصل زيارت از حضرت مهدي عليه السلام نقل شده، اما سيد مرتضي بخشهايي را به تناسب به آن افزوده است . (3)

بنابراين، انتساب قطعي آن به حضرت مهدي عليه السلام محل تامل است .

متن زيارت، خطاب به سيدالشهداء و شهداي كربلاست و در آن نام يكايك آنان، اغلب با ذكر اوصاف و خصوصياتشان و نيز اسامي قاتلان آن شهدا آمده است . آغاز زيارت اين گونه است: «السلام عليك يا اول قتيل من نسل خير سليل ...» (4) اگر چه اين زيارت در كتاب «مفاتيح الجنان » ذكر نشده، ولي اين چيزي را از آن كم نكرده و همچنان مورد توجه بزرگان شيعه بوده است .

«زيارت ناحيه » عملكرد ظالمانه بني اميه را به نحوي بازگو نموده كه تمام مردم دنيا متوجه مي شوند كه چه جرم و جنايت بزرگي در كربلا نسبت به فرزندان پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله واقع شده است . هيچ زيارتي، عمق فاجعه كربلا را همانند زيارت ناحيه بيان نكرده است; مثلا در «زيارت عاشورا» فقط اشاره اي به عظمت مصائب امام حسين عليه السلام و فاجعه عاشورا شده است و همانند زيارت ناحيه نيست و در هيچ موردي مصيبت عاشورا آن گونه كه بوده، جلوه داده نشده است .

زيارت ناحيه مقدسه، همانند زيارت عاشورا براي روز عاشورا وارد شده و در غير عاشورا نيز خوانده مي شود . (5)

پی نوشت :
1.بحارالانوار، ج 98، ص 328 .

2. همان، ص 231، ح 38 .

3. ر . ك: همان .

4. بحارالانوار، ج 98، ص 269، ب 19، ح 1 .

5. مجله مبلغان شماره 55