پدر و مادر رسول خدا(ص) کيستند؟
پدر و مادر رسول خدا(ص) کيستند؟
عبد ا... بن عبد المطلب، مادرش: «فاطمه» دختر «عمرو بن عائذ بن عمران ابن مخزوم» است؛ يكى از پنج فاطمهاى كه در نسب رسول خدا بودهاند. «أبو طالب» و «زبير بن عبد المطلب» و پنج نفر از دختران «عبد المطلب» جز «صفيه» مادر «زبير» از همين بانو تولد يافتهاند، كنيه «عبدا...» را «أبوقشم» و «أبومحمد» و «ابواحمد» و لقبش را: «ذبيح» نوشتهاند.
«عبد ا...» پدر رسول خدا در بيست و پنج سالگى، در مدينه نزد دايىهاى پدرش طايفه «بنى النجار» در خانهاى معروف به «دار النابغه» وفات كرد. به قول مشهور، وفات وى پيش از ميلاد رسول خدا روى داد، اما يعقوبى همين قول مشهور را خلاف اجماع گفته، و به موجب روايتى از «جعفر بن محمد» عليهما السلام، وفات او را دو ماه پس از ولادت رسول خدا دانسته و سپس قول يك سال پس از ميلاد را هم از كسانىنقل كرده است: قول 28 ماه پس از ميلاد و قول هفت ماه پس از ميلاد هم نقل شده است.
علت وفات عبد ا... را در مدينه چنين نوشتهاند كه براى تجارت با كاروان قريش رهسپار شام شد، و در بازگشتن از شام در اثر بيمارى، در مدينه در ميان «بنى عدى بن النجار» توقف كرد، يك ماه بسترى بود، و چون كاروان قريش به مكه رفتند و «عبد المطلب» از حال وى جويا شد، بزرگ‌ترين فرزند خود حارث را نزد وى به مدينه فرستاد، اما هنگامى «حارث» به مدينه رسيد كه «عبد ا...» وفات كرده بود.
به قول واقدى، از «عبد ا...» كنيزى به نام «أم ايمن» و پنج شتر و يك گله گوسفند و به قول ابن اثير، شمشيرى كهن و پولى نيز به جاى ماند كه رسول خدا آن‌ها را ارث برد.
«آمنه» دختر «وهب» بن عبد مناف بن زهره بن كلاب»نيز مادر رسول خدا بود كه ده سال و به قولى ده سال و اندى پس از واقعه حفر زمزم، و يك سال پس از آن كه «عبد المطلب» براى آزادى «عبد ا...» از كشته شدن صد شتر فديه داد، به ازدواج «عبد ا...» در آمد، و شش سال و سه ماه پس از ولادت رسول خدا، در سفرى كه فرزند خويش را به مدينه برده بود تا خويشان مادرى وى (از طرف مادر عبد المطلب) يعنى «بنى عدى بن النجار» او را ببينند، هنگام بازگشتن به مكه در سى سالگى در «أبواء» وفات كرد و همانجا دفن شد. «علامه مجلسى» مىگويد: شيعه اماميه بر ايمان «أبو طالب» و «آمنه» دختر «وهب» و «عبد ا... بن عبد المطلب» و اجداد رسول خدا تا آدم عليه السلام اجماع دارند.
دكتر محمدابراهيم آيتى، تاريخ پيامبر اسلام، ص 52