مرحوم علا‌مه طباطبايي دربارهِ همسر خود چنين مي‌گويد: عيال ما زن بسيار مؤمن و بزگواري بود؛ ما در معيّت ايشان براي تحصيل به نجف مشرف شديم، هر سال ايام عاشورا براي زيارت به كربلا‌ مي‌رفتيم و بعد از مدتي به تبريز برگشتيم.

سالي همسرم در روز عاشورا در منزل مشغول خواندن زيارت عاشورا بوده و مي‌گويد: در همان حال ناگهان دلم شكست و با خود گفتم:‌ ده سال را روزهاي عاشورا كنار مرقد اباعبدا... بوديم و امروز از اين فيض محروم شده‌ايم. يك‌مرتبه ديدم كه در حرم مطهر، در زاويه حرم، بين بالا‌سر و روبه‌رو ايستاده‌ام و مشغول خواندن زيارت مي‌باشم. مردم را ديدم كه براي تماشاي سينه‌زنان مي‌آيند و عده‌اي نيز در پايين پاي مبارك، مشغول خواندن زيارت‌نامه بودند؛ چون به خودم آمدن، ديدم در خانهِ خود، مشغول خواندن زيارت عاشورا هستم.
مبلغان، ش61، ص98-99