روزه‌دار و نوشیدن آب  
 

سوال: اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد، وظیفه اش چیست؟

 
جواب:
امام خمینی:
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد (1) مى‌تواند (2) به اندازه‌اى که از مردن نجات پیدا کند (3) آب بیاشامد ولى روزۀ او باطل مى‌شود (4) و اگر ماه رمضان باشد، باید در بقیۀ روز از به جا آوردن کارى که روزه را باطل مى‌کند خوددارى نماید (5).
(1) تبریزى: یا به مرض مبتلا شود .. 
(2) گلپایگانى، صافى: واجب است .. 
(3) تبریزى: به اندازه‌اى که از خوف، نجات پیدا کند .. 
(4) بهجت: امّا در ماه رمضان تا مغرب از سایر مفطرات اجتناب کند. 
(5) فاضل: و قضاى آن را هم بگیرد.

حضرت آیت الله سیستانى:
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که بترسد از تشنگى بمیرد، یا به او ضررى برسد یا آن که به سختى بیفتد که نمى‌تواند آن را تحمّل کند، مى‌تواند به اندازه‌اى که ترس از این امور برطرف شود، آب بیاشامد؛ بلکه در فرض ترس از مرگ و مانند آن، واجب است ولى روزه او باطل مى‌شود و اگر ماه رمضان باشد، باید بنا بر احتیاط لازم بیشتر از آن نیاشامد و در بقیۀ روز از انجام کارى که روزه را باطل مى‌کند، خوددارى نماید.

حضرت آیت الله مکارم شیرازی:
مسأله اگر روزه دار به اندازه‌اى تشنه شود که طاقت تحمّل آن را ندارد و یا ترس بیمارى و تلف داشته باشد، مى‌تواند به اندازۀ ضرورت، آب بنوشد ولى روزۀ او باطل مى‌شود و اگر ماه رمضان باشد، باید بقیۀ روز را امساک کند.
 
حضرت آیت الله شبیری زنجانى:
مسأله اگر روزه دار اتفاقاً به قدرى تشنه شود که از ادامۀ روزه بر جان خود بترسد یا روزه بر او حرجى یا ضررى باشد، مى‌تواند به قدرى که سیر نشود، آب بیاشامد و روزۀ او باطل مى‌شود و اگر ماه رمضان باشد باید در بقیۀ روز از به جا آوردن کارى که روزه را باطل مى‌کند، خوددارى کند؛ بلکه بنا بر احتیاط در روزۀ واجب غیر ماه رمضان نیز امساک نماید.
 
حضرت آیت الله سبحانی:
اگر روزه دار به قدرى تشنه شود که براى او تحمل تشنگى موجب عُسر و حَرَج است، مى تواند به اندازه اى که رفع مشقّت کند، آب بیاشامد و روزه او باطل نمى شود. (مسأله 1256)

تذکر: 
1. روزه باطل می‌شود یعنی بعدا باید قضای روزه گرفته شود.
2. مقلد به فتوای مرجع تقلید خود عمل می نماید، و اختلاف فتاوی بر اثر برداشت های افراد از متون است.

منبع: توضیح المسائل (محشى - امام خمینى)، ج‌1، ص: 894