« قُل یا عِبادیَ الذین أسرَفوُا علی أنفسِهِم لا تَقنَطوا مِن رُّحمه اللهِ إنُّ اللهَ یغفِرُ الدُّنوبَ جمیعاً إنَّۀُ هُوَ الغَفورُ الرَحیم »1

«( ای رسول رحمت ) به آن بندگانم که ( با گناه ) بر نفس خود اسراف نمودند بگو هرگز از رحمت ( بی منتهای ) خدا نا امید نباشید ، البته خدا همه گناهان را خواهد بخشید که او خدایی بسیار آمرزنده و مهربان است .»

* رسول خدا (ص) می فرمود : این آیه را از دنیا و آنچه در آن است دوست تر دارم .2

* و از امیرالمومنین (ع) روایت است که : نزد من آیه ای محبوب تر از این آیه نیست .

* کمر کوه کمست از کمر مور اینجا

نا امید از در رحمت مشو ای باده پرست . 3

-------------------

منابع :

1.   سوره زمر/53

2. روض الجنان : ج16/ص 338

3. اثر پذیری حافظ از قران و احادیث : ص59